DE OUDE BRUG

Het verhaal van dit schilderij bestaat uit twee delen, te beginnen met de 'Brug'. Bruggen zijn een thema dat ik blijf verkennen, omdat ze een belangrijke rol spelen in de choreografie van zowel reële als metafysische paden, zoals in de 'Way', 'Do' of 'Tao'. Drijvende eilanden zijn ook een thema dat ik steeds wil onderzoeken. Meestal onderzoek ik in deze schilderijen zowel het vermogen van deze landvormen om op overtuigende wijze te 'zweven', maar ook in staat te zijn tot 'opzettelijke' beweging. Maar in tegenstelling tot veel van deze schilderijen wilde ik met 'The Old Bridge' ook een gevoel van duurzaamheid en stabiliteit overbrengen, ondanks het feit dat de brug in de loop van millennia geleidelijk aan uiteenvalt en uit elkaar drijft. Het is er nog steeds, het kan nog gewoon gebruikt worden en vormt zowel een fysieke als een spirituele ‘poort’ op het pad. Het tweede deel van het verhaal gaat over de uil; de bewaker van de brug, wederom is dit zowel een echt wezen als een symbolisch wezen. De afgebeelde uil is een Europese Oehoe die in het dierenasiel van Carla Lane in Sussex woont, waar ik hem schetste, fotografeerde en uiteindelijk schilderde. De Brug had een bewaker nodig, een bewust wezen, maar niet noodzakelijkerwijs een mens. Hier neemt de uil dus zijn symbolische rol als 'Poortwachter' op zich. Op het schilderij kijkt de uil richting de Brug, maar op de prent draait hij zich naar de toeschouwer.

Terwijl ik dit schilderij aan het maken was, hield ik Alan (White), drummer van Yes, op de hoogte van mijn voortgang door hem schetsen en afbeeldingen van het schilderij te sturen als een werk in uitvoering, en hij hield zijn platenlabel op de hoogte. Maar tot onze ontsteltenis brachten ze het album uit met de onvoltooide hoes – zonder de uil. Hij vroeg hen om onmiddellijk een herdruk te maken met de juiste hoes, wat ze deden, maar voor de geïnteresseerden bestaat het album nu met en zonder de uil. Mijn voorkeur gaat heel erg uit naar de Japanse versie met de uil maar met een veel beter gemaakte cover.

Geschilderd voor de cover van Alan Whites soloalbum “White”